ไม่พรือ ฉันเข้าใจ
เธอปิดประตูใส่หน้าฉันก็ไม่ว่ากัน
ความผิดนี้ มันหนักหนา
เธอจะเย็นชายังโกรธฉันก็ยอมรับมัน
ที่แหลงไปว่าฉันไม่รัก ไม่มีวันหลบมา
เวลาโมโหปากฉันก็หมา แหลงไปอย่างนั้น
รู้ว่ารักเธอมาก ก็ตอนไม่มีใคร
ฉันเองหวังเหวิดเดียวดาย จะเป็นจะตายทุกวัน
ให้อภัยฉันเถอะ ฉันยอมรับโทษทัณฑ์
เพิ่งรู้ว่ากลืนน้ำลาย มันยังง่ายกว่ากลืนน้ำตา
ถ้ารู้ว่าตัวเองผิด แต่เพิ่งคิดจะมางอนง้อ
มาขอให้คืนดี ขอโทษแต่แค่นี้คงไม่พอ
เพราะฉันยังเจ็บ ฉันยังจำ ยังไม่หาย
จะปล่อย ให้เธอร้องไห้ ปล่อยให้จะเป็นจะตาย
หยุดรักกันสักหลายๆ วัน
ให้เธอและฉันได้ทวนถึงความสำคัญ
ที่ครั้งหนึ่งเธอเคยมีต่อกัน
เพียงหวังว่าเธอยังจำมัน
เหมือนที่ฉันนั้นยังคงจะจำ
หากเพียงเธอไม่
ก็คงต้องปล่อยให้เธอต้องกลืนน้ำตา
ช่วยออกมา อย่าเฉยชา
ไม่อยากให้เธอต้องปิด ต้องขังตัวเองไว้
แค่สบตา ให้เห็นหน้า
มาตบมาตี มาดุมาด่าให้สาใจ
ที่แหลงไปว่าฉันไม่รัก ไม่มีวันหลบมา
เวลาโมโหปากฉันก็หมา แหลงไปอย่างนั้น
รู้ว่ารักเธอมาก ก็ตอนไม่มีใคร
ฉันเองหวังเหวิดเดียวดาย จะเป็นจะตายทุกวัน
ให้อภัยฉันเถอะ ฉันยอมรับโทษทัณฑ์
เพิ่งรู้ว่ากลืนน้ำลาย มันยังง่ายกว่ากลืนน้ำตา
เฮ้อ เบื่อน้ำหน้าคนอย่างเธออะ
ไล่ให้ไปยังไงก็ยังจะตามมาขอเจออะ
รู้แล้วใช่ไหมว่าความเจ็บปวด
และความเสียใจมันเป็นยังไง เหอะ
ทีหลังอย่าทำอย่างนี้กับใคร
จะให้กลืนน้ำตาซะให้เข็ด
จะให้เธอเจ็บ เจ็บอีกสักสิบเท่า
แต่ตอนนี้เรื่องระหว่างเรา
ฉันเข้าใจ ให้อภัย
ไม่โกรธเธอแล้วก็ได้
ที่ผ่านมาที่เคยทำ
ฉันจะลืมๆ จะไม่จดจำ
แค่ขอให้เธอไม่ทำอีกครั้ง
ไม่ทำมันอีกซ้ำๆ เมื่อเธอสัญญาต่อกัน
ฉันก็จะยอมกลับมารักกัน
กลับมารักกัน กลับมารักกันนะ
รู้ว่ารักเธอมาก ก็ตอนไม่มีใคร (ไม่มีใคร)
ฉันเองหวังเหวิดเดียวดาย จะเป็นจะตายทุกวัน
ให้อภัยฉันเถอะ ฉันยอมรับโทษทัณฑ์ (รับโทษทัณฑ์)
เพิ่งรู้ว่ากลืนน้ำลาย มันยังง่ายกว่ากลืนน้ำตา
เฮ้อ เบื่อน้ำหน้าคนอย่างเธออะ
ไล่ให้ไปยังไงก็ยังจะตามมาขอเจออะ
รู้แล้วใช่ไหมว่าความเจ็บปวด
และความเสียใจมันเป็นยังไง เหอะ
ทีหลังอย่าทำอย่างนี้กับใคร
จะให้กลืนน้ำตาซะให้เข็ด
จะให้เธอเจ็บ เจ็บอีกสักสิบเท่า
แต่ตอนนี้เรื่องระหว่างเรา
ฉันเข้าใจ ให้อภัย
ไม่โกรธเธอแล้วก็ได้